Περιγραφή

Για να επιτύχει η στρατηγική της Λισσαβώνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Ευρώπη πρέπει να τονώσει την επιχειρηματική νοοτροπία των νέων, να ενθαρρύνει την ίδρυση καινοτόμων επιχειρήσεων και να προωθήσει μια κουλτούρα που να είναι πιο φιλική προς την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη των ΜΜΕ. Ο σημαντικός ρόλος της εκπαίδευσης στην προώθηση περισσότερο επιχειρηματικών στάσεων και συμπεριφορών έχει αναγνωριστεί ευρέως. Τα οφέλη της εκπαίδευσης σε θέματα επιχειρηματικότητας δεν περιορίζονται στην ενίσχυση των νέων επιχειρήσεων, των καινοτόμων εγχειρημάτων και των νέων θέσεων εργασίας. Η επιχειρηματικότητα είναι μια ικανότητα για όλους, βοηθώντας τους νέους να είναι πιο δημιουργικοί και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σε οτιδήποτε αναλαμβάνουν (“Η επιχειρηματικότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ιδίως στις μη επιχειρηματικές σπουδές” (EC: 2008).

Καθώς γίναμε μάρτυρες μιας συνολικής αποτυχίας της ελεύθερης ροής κεφαλαίων, η οποία είχε διαφημιστεί ως πηγή παγκόσμιας ευημερίας και ανάπτυξης, πιστεύουμε ότι όχι μόνο οι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις κινούνται προς διάσωση. Στην πραγματικότητα, στην κοινωνία των πολιτών, όπου βρίσκουμε την πιο ζωντανή συλλογή δυναμικών και ποικίλων έργων κοινωνικής καινοτομίας. Κατά κανόνα, η πλειονότητα αυτών των πρωτοβουλιών και έργων είναι ανεξάρτητες από τη δημόσια πρωτοβουλία και αποτελούν μέρος ενός κινήματος νέων συμπεριφορών των πολιτών προς τη συνυπευθυνότητα και την επίλυση κοινών προβλημάτων. Η ευκαιρία έγκειται στην επίγνωση αυτών των αλλαγών, στην ενδυνάμωση αυτών των διαφορετικών ομάδων και ανθρώπων, στη σύνδεσή τους και στην παροχή ενός γόνιμου περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα αναπτυχθεί και θα δημιουργηθεί μια ζωντανή κοινότητα κοινωνικής καινοτομίας (SIS: 2011).

Το Συνέδριο της ΕΕ του 2006 με θέμα “Εκπαίδευση στην επιχειρηματικότητα στην Ευρώπη: Fostering Entrepreneurial Mindsets through Education and Learning” περιέγραψε λεπτομερώς ένα ευρύ φάσμα πιθανών δράσεων που θα μπορούσαν να αναληφθούν από διάφορους ενδιαφερόμενους φορείς, με την ανάπτυξη στρατηγικής για την εκπαίδευση στην επιχειρηματικότητα να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε δέσμης πρωτοβουλιών. Πιο πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενσωμάτωσε την προώθηση της επιχειρηματικότητας στη στρατηγική της “Ευρώπη 2020”, η οποία αναγνωρίζει την επιχειρηματικότητα και την αυτοαπασχόληση ως έναν από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Το σχέδιο δράσης “Επιχειρηματικότητα 2020” είναι “ένα σχέδιο για αποφασιστική κοινή δράση με στόχο την απελευθέρωση του επιχειρηματικού δυναμικού της Ευρώπης, την άρση των υφιστάμενων εμποδίων και την επανάσταση στην κουλτούρα της επιχειρηματικότητας στην Ευρώπη” (σελ. 5). Η επιχειρηματική εκπαίδευση και κατάρτιση είναι ο πυλώνας δράσης 1 του προτεινόμενου σχεδίου.

Η οικονομική κρίση της Ευρώπης καθώς και οι προκλήσεις της νέας κοινωνίας (περιβαλλοντική βιωσιμότητα , γήρανση, κοινωνική ένταξη) έχουν ανοίξει τις πόρτες στο κοινωνικοοικονομικό επιχειρηματικό μοντέλο. Το σύνθημα “δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας χωρίς κοινωνική επιχειρηματικότητα” δρομολόγησε την πρωτοβουλία της Επιτροπής για τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Η “Πρωτοβουλία για την κοινωνική επιχειρηματικότητα” (COM2011) αποσκοπεί στην προώθηση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την κοινωνική οικονομία, ενεργώντας σε τρεις άξονες: αύξηση της χρηματοδότησης και διευκόλυνση της πρόσβασης στη χρηματοδότηση, ενίσχυση της φήμης του κοινωνικού τομέα, εξορθολογισμός του νομικού περιβάλλοντος και μείωση της γραφειοκρατίας. Η ευρωπαϊκή στρατηγική συνιστά επίσης ότι “τόσο οι νέοι όσο και οι καθιερωμένοι κοινωνικοί επιχειρηματίες πρέπει να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να διασφαλίσουν ότι η επιχείρησή τους έχει καλή διαχείριση και μπορεί να αναπτυχθεί. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή επιθυμεί να προωθήσει τη διασταυρούμενη γονιμοποίηση με καινοτόμους επιχειρηματίες και ακαδημαϊκούς και ερευνητικούς τομείς. Αυτό μπορεί να λάβει χώρα ιδίως στο πλαίσιο των θερμοκοιτίδων επιχειρήσεων (για κοινωνικές νεοφυείς επιχειρήσεις). Τα λίγα παραδείγματα που υπάρχουν σε αυτούς τους τομείς αξίζει να υποστηριχθούν και να επεκταθούν. Οι κοινωνικοί επιχειρηματίες θα πρέπει επίσης να μπορούν να λαμβάνουν συμβουλές και υποστήριξη από άλλους επιχειρηματίες ή τραπεζίτες”.